Sensacyjne znalezisko. Wykopali niedźwiedzia jaskiniowego sprzed 40 tys. lat
Pasterze reniferów na jednej z wysp u wybrzeży Jakucji w Rosji znaleźli kompletny egzemplarz wymarłego niedźwiedzia jaskiniowego. Zachował się z tkankami miękkimi, a nawet z nienaruszonym nosem. Naukowcy szacują, że wykopany niedźwiedź zginął przed 39 tys. laty. Niedźwiedzie jaskiniowe żyły ok. 300 tysięcy lat temu i wymarły pod koniec ostatniej epoki lodowcowej, ok. 28 tysięcy lat temu.
Lena Grigorijewa, która jest jednym z czołowych rosyjskich ekspertów ds. wymarłych gatunków z epoki lodowcowej, przekonuje, że nowe znalezisko ma "światowe znaczenie". Dotychczas odnajdywano jedynie kości niedźwiedzi jaskiniowych. Teraz naukowcy mają nadzieję na uzyskanie DNA wymarłego gatunku.
Cała tusza z tkankami miękkimi
- To pierwsze tego rodzaju znalezisko - cała tusza niedźwiedzia z tkankami miękkimi. Niedźwiedź jest całkowicie zachowany, ze wszystkimi narządami wewnętrznymi, ma nawet nos - powiedziała Lena Grigorijewa.
Na razie naukowcy nie zdradzają zbyt wielu szczegółów dotyczących znaleziska. Wiadomo jedynie, że na szczątki natrafili pasterze reniferów na jednej z wysp u wybrzeży Jakucji (wschodnia część Syberii).
Zmumifikowane ciało poddawane jest oględzinom przez ekspertów z Północno-Wschodniego Uniwersytetu Federalnego w Jakucku, uczelni będącej w czołówce badań nad wymarłym mamutem włochatym i nosorożcem. Do badań zaproszeni zostaną naukowcy spoza Rosji.
Północno-Wschodni Uniwersytet Federalny w Jakucku
Według wstępnych opinii odnaleziony niedźwiedź mógł żyć w okresie od 22 tys. do 39,5 tys. lat temu. - Konieczne jest przeprowadzenie analizy radiowęglowej, aby określić dokładny wiek niedźwiedzia - wyjaśniał Maksim Czeprasow z laboratorium przy Muzeum Mamutów w Jakucku.
Ssak wymarły pod koniec epoki lodowcowej
Niedźwiedź jaskiniowy (Ursus spelaeus) to prehistoryczny gatunek ssaka, który żył w Eurazji w okresie środkowego i późnego plejstocenu (ok. 300 tysięcy lat temu) i wyginął pod koniec ostatniej epoki lodowcowej, ok. 28 tysięcy lat temu.
Zarówno polska nazwa niedźwiedź jaskiniowy, jak też łacińska Ursus spelaeus, wiąże się z faktem, iż szczątki tych zwierząt znajdowano głównie w jaskiniach. Dzięki temu uważa się, iż zwierzę to spędzało w grotach skalnych o wiele więcej czasu, niż żyjący współcześnie niedźwiedź brunatny, który takie miejsca wykorzystuje wyłącznie dla snu zimowego.
ZOBACZ: Niezwykle znalezisko w pobliżu hiszpańskiej wyspy. Co to jest?
Ostatnie lata przyniosły wiele odkryć mamutów, nosorożców włochatych, źrebiąt z epoki lodowcowej, szczeniąt i młodych lwów jaskiniowych, a wszystko to za sprawą topnienia wiecznej zmarzliny na Syberii.
Północno-Wschodni Uniwersytet Federalny w Jakucku
Nosorożec Włochaty ze Staruni
Równie cenne znalezisko, jako to z Syberii, znajduje się w zbiorach Muzeum Przyrodniczego w Krakowie. To jedyny na świecie kompletny (tzn. z zachowanym nie tylko szkieletem, ale i częściami miękkimi: częścią wnętrzności, mięśniami, skórą) egzemplarz wymarłego gatunku nosorożca włochatego (Coelodonta antiquitatis) z epoki plejstocenu. Został odkryty w 1929 r. w kopalni głębinowej na terenie wsi Starunia koło Stanisławowa.
ZOBACZ: Ostatnie takie nagranie z tygrysem tasmańskim. Ujawniono je po 85 latach
Unikalna fosylizacja (naturalny proces, podczas którego martwe organizmy przeszły w stan skamieniały) tego okazu była możliwa dzięki konserwującym właściwościom wosku ziemnego i soli kamiennej, które obficie występują w iłach otaczających skamieniałość.
Czytaj więcej