Akt oskarżenia dla 92-letniego byłego strażnika obozu zagłady. "Pomagał w morderstwie 5230 osób"

Rzeczniczka prokuratury potwierdziła fakt oskarżenia związany ze zbrodniami nazistowskimi, ale nie podała szczegółów.

 

"Die Welt" pisze, że oskarżony od sierpnia 1944 r. do kwietnia 1945 r. był strażnikiem w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym Stutthof.

 

Dziennik podaje, że oskarżony przyznał w prokuraturze, że widział ludzi prowadzonych do komory gazowej. Twierdził, że żal mu było więźniów, o których wiedział, że byli Żydami, którzy nie popełnili żadnych zbrodni. Nie poczuwa się jednak do winy. "Czemu miałoby służyć, gdybym stamtąd odszedł? Znaleźliby kogoś innego" - cytuje jego słowa "Die Welt".

 

Reuters zwraca uwagę, że proces tego byłego esesmana będzie jednym z ostatnich związanych z nazistowskimi zbrodniami wojennymi, ponieważ żyje już tylko bardzo niewielu zamieszanych w te zbrodnie.

 

Obóz koncentracyjny KL Stutthof powstał 2 września 1939 r. na Żuławach Wiślanych, nieopodal miejscowości Sztutowo, która przed II wojną światową wchodziła w skład Wolnego Miasta Gdańska. Był pierwszym obozem założonym poza granicami Niemiec i jednym z ostatnich wyzwolonych w maju 1945 r. przez wojska sowieckie. Początkowo obóz był przeznaczony dla Polaków z Pomorza. Od 1942 r. do obozu zaczęli trafiać Polacy z innych regionów, a także Żydzi i osoby innych narodowości, m.in. Rosjanie, Norwegowie i Węgrzy.

 

W styczniu 1945 r. Niemcy rozpoczęli pieszą ewakuację ok. połowy z 24 tys. przebywających wówczas w KL Stutthof więźniów. Wiele tysięcy z nich zmarło w drodze z powodu mrozu, głodu i wycieńczenia. Marsz ten nazwany został Marszem Śmierci.

 

Wśród 110 tys. więźniów Stutthofu były osoby pochodzące z 28 krajów. Liczbę ofiar obozu szacuje się na ok. 65 tys., spośród których ok. 28 tys. stanowiły osoby pochodzenia żydowskiego.

 

Pozostawali bezkarni

 

Jeszcze kilka lat temu byli strażnicy w nazistowskich obozach zagłady pozostawali praktycznie bezkarni, ponieważ niemiecki Trybunał Federalny orzekł w 1969 roku, że warunkiem skazania za pomoc w morderstwach jest udowodnienie indywidualnej winy oskarżonego. Ze względu na brak świadków zbrodni było to w większości przypadków niemożliwe.

 

Przełomowe dla ścigania sprawców tej kategorii przestępstw okazało się skazanie na pięć lat więzienia Johna Demjaniuka, byłego strażnika w niemieckim nazistowskim obozie zagłady w Sobiborze. Sąd w Monachium uznał go w 2011 roku za winnego współuczestnictwa w zamordowaniu ponad 28 tys. więźniów, pomimo braku dowodów na popełnienie konkretnych czynów karalnych.

 

Centralny urząd ds. ścigania zbrodni nazistowskich w Ludwigsburgu, opierając się na precedensowej sprawie Demjaniuka, zalecił właściwym prokuraturom wszczęcie postępowań przeciwko byłym strażnikom.

Czytaj więcej