Pion śledczy IPN oskarżył byłego stalinowskiego oficera. "Jego czyn uznano za zbrodnię komunistyczną"

Akt oskarżenia przeciwko Józefowi G. - jak poinformował w czwartek prok. Marek Rabiega, naczelnik Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Szczecinie - został wysłany w ubiegłym tygodniu do Wojskowego Sądu Garnizonowego w Szczecinie.

　

- Podejrzanemu zarzucono, iż w 1952 roku przekroczył swoje uprawnienia i bezprawnie pozbawił wolności Henryka K., co stanowiło poważną represję polityczną wobec osoby traktowanej jako przeciwnik władzy komunistycznej - podał prok. Rabiega.

　

Podkreślił, że czyn oskarżonego Józefa G. uznano za zbrodnię komunistyczną, która wyczerpuje znamiona zbrodni przeciwko ludzkości. - Przestępstwo zarzucone oskarżonemu zagrożone jest karą do 10 lat pozbawienia wolności - poinformował prokurator.

 

Pozostali sprawcy tego czynu już nie żyją

　

Prok. Rabiega wyjaśnił, że Józef G., który był oficerem śledczym Wojskowej Prokuratury Rejonowej, nie miał jako taki uprawnień do stosowania i przedłużania tymczasowego aresztowania. - Mimo to, swoją decyzją i bez podstawy prawnej, po pierwsze przedłużył to aresztowanie, a po drugie zgromadzony wówczas materiał dowodowy przeciwko Henrykowi K. w ogóle nie uzasadniał stosowania tego środka - powiedział prok. Rabiega, dodając, że nie było żadnego merytorycznego uzasadnienia pozwalającego na pozbawienie wolności Henryka K. - To postępowanie było tylko pozornie legalne - podkreślił.

　

- Oskarżony nie mógł przedłużyć tymczasowego aresztowania w stosunku do Henryka K., a zrobił to, co było przekroczeniem uprawnień - podkreślił prokurator IPN. Dodał, że pozostali sprawcy tego czynu, prokuratorzy i sędziowie wojskowi, już nie żyją w związku z czym nie ma możliwości pociągnięcia ich do odpowiedzialności karnej.

　

Prokurator Rabiega dodał też, że oskarżony Józef G., będący obecnie w podeszłym wieku, przez całe życie był związany z prokuraturą wojskową. - Najpierw rejonową, później garnizonową, czyli tą strukturą, która nastała po okresie sądzenia w dużej mierze cywili - dodał prok. Rabiega.

　

Poza analizą postępowań wojskowej prokuratury z okresu stalinizmu prokuratorzy IPN w Szczecinie, podobnie jak i w innych oddziałach Instytutu w Polsce, zajmują się także stalinowskimi wojskowymi sądami, które skazywały żołnierzy i działaczy podziemia niepodległościowego.

 

Możliwe unieważnienie orzeczeń PRL-owskich

　

Dzięki nowelizacji ustawy o IPN z 2016 r. prokuratorzy Instytutu są uprawnieni do kierowania wniosków i występowania przed sądami w sprawach o uznanie za nieważne orzeczeń PRL-owskich sądów. W Szczecinie dotyczy to m.in. wyroków Wojskowego Sądu Rejonowego z lat 1946-1955. Unieważnione wyroki dotyczą skazań członków konspiracji niepodległościowej w okresie największych nasileń represji stalinowskich. Osoby te były skazane m.in. za usiłowanie obalenia przemocą ustroju państwa ludowego, propagandę antykomunistyczną, posiadanie broni czy członkostwo w organizacjach niepodległościowych.

　

Pod koniec sierpnia br. prok. Andrzej Pozorski, dyrektor Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, poinformował PAP, że od września 2016 r. do lipca br. prokuratorzy IPN skierowali do sądów 344 wnioski ws. unieważnień wyroków; większość rozpatrzono pozytywnie. Tryb unieważniania określa ustawa z 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego.

　

Orzeczenia o unieważnieniu wyroków, m.in. wojskowych sądów rejonowych z okresu PRL, oznaczają nie tylko uniewinnienie danej osoby i zrzucenie z niej piętna przestępcy, ale również otwierają represjonowanym i ich rodzinom drogę do domagania się zadośćuczynienia i odszkodowań od Skarbu Państwa.

 

PAP

Czytaj więcej