Zmarła Stanisława Osiczko – więźniarka niemieckich obozów koncentracyjnych

Pogrzeb odbędzie się w czwartek o godz. 16 na Starym Cmentarzu w Jarosławiu.

 

Stanisława Śledziejowska-Osiczko (numer obozowy 7712) w czasie II wojny światowej była więziona i poddawana pseudonaukowym eksperymentom medycznym w KL Ravensbrueck. Wśród towarzyszy jej niedoli była jej bliska przyjaciółka, prof. Wanda Półtawska.

 

- I choć urodziła się w Toruniu, później losy wiodły ją przez różne miasta Polski, to jednak niemal całe swoje dorosłe życie spędziła w Jarosławiu. Mieszkała tu blisko 70 lat, zawsze pogodna, zawsze uśmiechnięta - wspominał zmarłą Konrad Sawiński ze starostwa powiatowego w Jarosławiu, prywatnie - jej sąsiad.

 

Skazana na karę śmierci

Stanisława Śledziejowska-Osiczko urodziła się w listopadzie 1924 roku w Toruniu. Tam też ukończyła szkołę podstawową. W 1938 roku rodzina przeprowadziła się do Świdnika, gdzie ojciec Stanisławy, kpt. Stanisław Śledziejewski, organizował lotnisko- Świdnik LOPP.

 

Od wiosny 1940 należała do ZWZ, była łączniczką, kolporterką prasy podziemnej. Została aresztowana przez gestapo 7 lutego 1941 roku. Poddawana torturom w siedzibie gestapo "Pod Zegarem" i na Zamku Lubelskim. ostatecznie została skazana na karę śmierci i we wrześniu 1941 roku przewieziona do obozu Ravensbrueck. W obozie koleżanki nazwały ją "Śledziem". Była tam kilkakrotnie operowana doświadczalnie.

 

Później została ewakuowana z obozu na zachód w kierunku Lubeki, gdzie na początku maja 1945 roku zastało ją wyzwolenie. Powróciła do Świdnika. Następnie zdała "małą maturę" w Krakowie, a w 1947 roku podjęła pracę jako sanitariuszka w Domu Pracy Kobiet we Wrocławiu. Potem zamieszkała w Szczecinie. W tych latach oskarżono ją o szpiegostwo na rzecz krajów imperialistycznych.

 

W grudniu 1949 roku w Jarosławiu wyszła za mąż za Henryka Osiczko. Urodziła trzech synów: Krzysztofa, Jacka i Leszka. Ze względu na stan zdrowia krótko pracowała zawodowo; zajęła się wychowaniem synów.

 

PAP

Czytaj więcej