"Niepozorna blaszka" na grunwaldzkim polu. Archeolodzy szukali śladów krzyżackiego obozu

Zdaniem dr. Szymona Dreja, dyrektora grunwaldzkiego muzeum, które zorganizowało te poszukiwania, historyczną wartość pozyskanych artefaktów będzie można ocenić dopiero po ich konserwacji. - Często są to na tyle skorodowane obiekty, że wymagają dodatkowych badań - wyjaśnił.

 

Drej powiedział, że znalezisko, które go najbardziej ucieszyło to "niepozorna blaszka", prawdopodobnie jest to tzw. zapona, czyli kolista spinka służąca do zapinania płaszcza.

 

- Jeśli to się potwierdzi, możemy przyjąć, że jest to zapona od płaszcza krzyżackiego, bo umieszczono na niej inskrypcję "Ave Maria", co sugeruje związek właśnie z Zakonem Szpitala Najświętszej Marii Panny (Domu Niemieckiego w Jerozolimie) - ocenił.

 

Gdzie był krzyżacki obóz?

 

Tegoroczne badania miały pomóc w dokładnym ustaleniu miejsca, w którym znajdował się obóz wojsk krzyżackich. Sprawdzano tereny położone na zachód od ruin kaplicy pobitewnej, którą wzniesiono na polecenie wielkiego mistrza Henryka von Plauena w 1411 r. Według opisów Jana Długosza, to właśnie podczas zdobywania obozu przez wojska polsko-litewskie toczyły się najcięższe walki.

 

Jak powiedział kierownik działu archeologiczno-historycznego grunwaldzkiego muzeum dr Piotr A. Nowakowski, zaplanowany cel badań został zrealizowany. Według niego nie tylko pozyskano cenne zabytki, ale nagromadzenie w pobliżu kaplicy dużej ilości grotów i bełtów z czasów bitwy potwierdziło, że wzniesiono ją na miejscu krzyżackiego obozu.

 

- Udało się wyznaczyć zachodnią granicę pobojowiska, w rejonie dzisiejszej szosy Grunwald-Łodwigowo i w miarę pozytywnie zweryfikować teorię prof. Svena Ekdahla, który te tereny wskazuje jako miejsce rozegrania bitwy - powiedział.

 

Bitwa odbyła się na wschód i południe od Stębarku

 

Uczestniczący w grunwaldzkich poszukiwaniach prof. Ekdahl to szwedzki naukowiec, który jest autorem hipotezy, że bitwa odbyła się na południowy zachód od miejsca przyjmowanego w polskiej historiografii. Według niego prawdziwym miejscem głównego starcia były tereny na wschód i południe od wsi Grunwald, a nie - jak twierdzą polscy historycy - na wschód i południe od Stębarku.

 

Zakrojone na szeroką skalę, międzynarodowe badania z udziałem archeologów i detektorystów odbywają się pod Grunwaldem od 2014 r. Tegoroczne objęły powierzchnię ok. 100 hektarów. Muzeum zapowiada, że prace będą kontynuowane w kolejnych sezonach.

 

Potrzebny lepszy sprzęt

 

Zdaniem dyr. Dreja za rok może zmienić się technika prowadzenia poszukiwań, bo - jak stwierdził - dotychczasowa formuła pomału się wyczerpuje.

 

- To, że sprawdziliśmy jakiś teren przy pomocy wykrywaczy metali nie znaczy, że tam już nic nie ma. Potrzebny jest lepszy sprzęt, który sięgnie głębiej i pokaże więcej. Taki sprzęt jest drogi, ale będziemy starali się zakupić go dla naszego muzeum, żeby mieć lepszy obraz tego, co pozostało w ziemi po bitwie - zapowiedział.

Czytaj więcej